Hieronder kunt u lezen wat u van een reu en teef kan verwachten, om zo de keuze voor u gemakkelijker te maken.
Een teefje wordt twee maal (met uitzonderingen) per jaar loops gedurende een periode van 3 weken. Gedurende c.a. 12 dagen (Pro-oestrus) is er dan een bloederige afscheiding, die daarna verandert de afscheiding naar helder roze tot kleurloos (Oestrus). De teef houdt zichzelf meestal goed schoon en vindt u nagenoeg weinig bloed. U kunt tijdens de loopsheid ook een broekje aangeven, maar dit is niet noodzakelijk. Wel is er de kans dat u kleding of meubels vuil kunnen worden zonder broekje, dit kan u oplossen door een handdoek op uw schoot of meubels te leggen.
Tijdens de periode van loopsheid kan uw teefje wat anders van karakter (humeur) zijn, soms zijn ze wat flauwer, rustiger, humeurig of kunnen ze wat meer slapen.
Bent u van plan om te gaan showen of een of andere sport te gaan doen met de teef, reken er dan op dat u tijdens de loopsheid niet welkom bent op verenigingen en u moet zich afvragen of het verstandig is met een loops teefje een showe te bezoeken.
Ook met het uitlaten dient u de teef aangelijnd te houden. Veel reuen ruiken een loops teefje op afstand. Indien een teefje dekrijp is zal ze de reuen ook kunnen gaan opzoeken. Denk niet dat als de bloederige afscheiding weg is, dat de teef niet meer loops is, juist nu is ze vruchtbaar (periode duurt in totaal ongeveer 21 dagen).
Is de teef loops geweest, dan worden de veel teefjes schijnzwanger. Dit is meestal rond de 9 weken na de loopsheid. Een schijnzwangerschap is heel normaal bij teefjes, dit is een natuurlijk verschijnsel zoals het voorkomt bij de wolven. Bij een roedel wolven loopt de cyclus van de loopsheid bij alle vrouwtjes gelijk (dit is ook het geval als u meerdere teefjes zou hebben), ze worden dus allemaal rond dezelfde tijd loops. Het is alleen aan de Alfateef (de meest dominantie teef in de roedel) om gedekt te worden en jongen te krijgen. Alle andere teefjes die loops zijn geweest worden dus schijnzwanger om zo de pups mee te kunnen verzorgen en te zogen. Zo wordt de overlevingskans van het nest / roedel gewaarborgd. De schijnzwangerschap bij teefje komt dus rond het tijdstip waarop zij eigenlijk de pups zou krijgen.
De schijnzwangerschap kan zich op verschillende manieren uiten, de melklieren (tepels) kunnen opzetten, de melkproductie kan op gang komen, de teven kunnen zelfs een nest gaan maken en voorwerpen gaan verzamelen die ze als hun pups beschouwen.
Er zijn er medicijnen en homeopathische middelen om een schijnzwangerschap te doen ophouden. Ook kan wat minder eten geven, meer beweging en afleiding helpen het te voorkomen of te verminderen. Mocht de teef extreem veel last hebben van schijnzwangerschappen dan kan sterilisatie (castratie) een optie zijn, echter hier zitten ook nadelen aan. Een voordeel van castratie op zeer jonge leeftijd rond de leeftijd van 5 maanden (voor de eerste loopsheid) - zo wordt beweerd - is dat het de kans op het krijgen van tumoren van de melkklierpakketten verkleind wordt. Een nadeel hiervan is weer dat de Teckel nog niet uitgegroeid is en dat de bij de teef tijdens de verdere groei de lichaamsverhoudingen niet evenwichtig meer kunnen zijn. Castratie kan ook leiden tot een verandering van de vacht (ten nadele), dikker worden, sloomheid en karakterveranderingen komen ook voor. Ook is er een hele grote kans op incontinentie een aantal jaren na de castratie, dit is met medicijnen dan wel weer te verhelpen.
Verder kunnen er bij de teef baarmoederontstekingen en borstkliertumoren optreden.
Dacht u er al over voor de aanschaf van een teef deze te laten castreren, overweeg of een reu dan geen betere keus voor u is.
Opvoeden, training, jacht e.d.
Voor jacht, speuren en gehoorzaamheidstrainingen zijn teefjes vaak meer geconcentreerder om mee te werken dan reuen. Reuen willen nogal eens hun geurvlag (plasje) willen uitzetten om hun terrein af te bakenen.
Zowel teven als reuen zijn goed op te voeden en te trainen, hier zit geen verschil in. Het ligt aan het karakter of de teef of reu goed te trainen valt. ën aan de (des)kundigheid van de baas natuurlijk. Een Teckel die erg op de baas gericht is zal makkelijker te trainen zijn dan een Teckel die dat niet is.
Verschil in trouw is er bij de teef en reu ook niet. Let wel dat een teef die ervan tussen gaat bij loopsheid, dit géén ontrouw gedrag is. De teef volgt namelijk alleen haar instinct. U kan haar dit niet kwalijk nemen.
Dit geldt ook voor Teckels waar het jachtinstinct er behoorlijk in zit. Kan uw Teckel niet loslopen omdat hij/zij er vandoor gaat, ook dit is geen teken van ontrouw. De Teckel is van oorsprong een jachthond, wilt u niet het risico lopen dat uw hond er misschien vandoor zou kunnen gaan, of wilt u een hond die altijd los kan lopen kies dan niet voor het ras de Teckel. Het geldt overigens niet per definitie voor alle Teckels, maar het komt veelvuldig voor.
Verschil in aanhankelijkheid is er bij teven en reuen niet. Het ligt een beetje aan het karakter van de Teckel. Ook heeft de plaats in de roedel ermee te maken. Iedere Teckel heeft een Alfa-hond (mens) nodig in de roedel, dit kan een man of een vrouw zijn.
Een reu is per definitie niet dominanter dan een teef.
Zou je een tweede hond nemen, teef en reu bij elkaar, dan zijn de teven vaak dominanter dan de reuen. De reu zal correcties van de teef bijna altijd accepteren. Ook als je tijdens een wandeling een reu tegenkomt en de teef snauwt de reu af, dan accepteert de reu dit. Komt een reu een reu tegen en dit valt voor, dan zal dit niet geaccepteerd worden (meer hierover bij het onderwerp: de reu).
De beste combinatie met de meeste kans van slagen nu en in de toekomst voor de keuze van een tweede hond is een teef en reu. Daarna twee reuen samen en als laatste twee teven samen.
Twee teven samen in huis kan problemen geven, indien de rangorde vastgelegd of gehandhaafd moet worden. Indien er een gevecht tussen beide teven zou uitbreken, dan is het gevecht anders dan tussen 2 reuen. Teven vechten feller dan reuen en hierbij is het erop of eronder (kan de dood tot gevolg hebben). Komen deze gevechten vaak voor tussen beide teven dan zit er niks anders op dan hen definitief te scheiden.
(Belangrijk: vechtende honden die niet in hetzelfde huis wonen dienen altijd gescheiden te worden!)
Hieronder kunt u lezen wat u van een reu en teef kan verwachten, om zo de keuze voor u gemakkelijker te maken.
Reuen zijn over het algemeen groter dan teven en hebben vaker een evenwichtiger karakter dan teven, omdat teven loops worden en door deze hormonale veranderingen tijdelijk anders van karakter kunnen zijn.
Reuen tillen vaak hun poot op om ergens hun geurvlaggetjes uit te zetten. Dit kan als hinderlijk worden beschouwd met het uitlaten. Echter is dit een kwestie van opvoeden, waar en wanneer mag de reu wel plassen en waar niet.
Ook hebben reuen een scherpe neus voor loopse teefjes, hierdoor kunnen ze onrustig worden als er in uw buurt loopse teefjes zijn. Niet eten, janken, piepen en geurvlaggetjes uitzetten kunnen hierbij voorkomen.
Reuen kunnen last krijgen van een voorhuidontsteking, prostaatvergroting of prostaatontsteking. Voorhuidontsteking is een veel voorkomend probleem bij reuen. De reu verliest hierbij steeds enkele druppeltjes pus uit z'n geslachtsopening. De oorzaak is een opeenhoping van bacteriën in/onder de voorhuid, waar het een ideale plek voor bacteriën om te gedijen, warm, vochtig en voldoende voedsel (urine).
Voor jacht, speuren en gehoorzaamheidstrainingen zijn teefjes meer geconcentreerder om mee te werken dan reuen. Reuen willen nogal eens hun geurvlag (plasje) willen uitzetten om hun terrein af te bakenen.
Zowel teven als reuen zijn goed op te voeden en te trainen, hier zit geen verschil in, het ligt aan het karakter of de teef of reu goed te trainen valt. Een Teckel die erg op de baas gericht is zal makkelijker te trainen zijn dan een Teckel die dat niet is.
Het voordeel van een reu is (omdat deze geen last hebben van loopsheden) dat u altijd naar een tentoonstelling, cursus e.d. kan gaan.
Verschil in trouw is er bij de teef en reu ook niet. Let wel dat een reu op de loop gaat bij loopsheid, dit niet als een teken van ontrouw mag worden gezien, de teef of reu volgt namelijk alleen zijn instinct. U kan hem dit niet kwalijk nemen.
Dit geldt ook voor Teckels waar het jachtinstinct er behoorlijk in zit. Kan uw Teckel niet loslopen omdat hij/zij er vandoor gaat, ook dit is geen teken van ontrouw. De Teckel is van oorsprong een jachthond, wilt u niet het risico lopen dat uw hond er misschien vandoor zou kunnen gaan, of wilt u een hond die altijd los kan lopen kies dan niet voor het ras de Teckel. Het geldt overigens niet per definitie voor alle Teckels, maar het komt veelvuldig voor.
Verschil in aanhankelijkheid is er bij teven en reuen niet. Het ligt een beetje aan het karakter van de Teckel. Ook heeft de plaats in de roedel ermee te maken. Iedere Teckel heeft een Alfa-hond (mens) nodig in de roedel, dit kan een man of een vrouw zijn.
Een reu is per definitie niet dominanter dan een teef.
Zou je een tweede hond nemen, teef en reu bij elkaar, dan zijn de teven vaak dominanter dan de reuen. De reu zal correcties van de teef bijna altijd accepteren. Ook als je tijdens een wandeling een reu tegenkomt en de teef snauwt de reu af, dan accepteert de reu dit. Komt een reu een reu tegen en dit valt voor, dan zal dit niet geaccepteerd worden.
De beste combinatie met de meeste kans van slagen nu en in de toekomst voor de keuze van een tweede hond is een teef en reu. Daarna twee reuen samen en als laatste twee teven samen.
Indien de rangorde tussen twee reuen in huis vastgelegd of gehandhaafd moet worden en er een gevecht tussen beide reuen zou uitbreken, dan mogen de reuen dit uitvechten zonder uw tussenkomst. Valt er een gevecht voor tussen uw reu en een vreemde reu, dan dienen de reuen altijd gescheiden te worden van elkaar.
Het "rijden" van de reu tegen benen en of kinderen is een dominantiegedrag welke door opvoeding goed af te leren valt. Erg dominant zijn naar de baas toe of naar anderen reuen kan voorkomen worden door een goede socialisatie en opvoeding. Castratie van de reu verhelpt dit gedrag in veel gevallen niet.
(Belangrijk: vechtende honden die niet in hetzelfde huis wonen dienen altijd gescheiden te worden!)